Poligrafia ogółem i szczegółem

określaniu rozdzielczości obrazów często zamiast jednostki ppi mylnie używa się określenia dpi (ang. dots per inch ? punktów na cal), które odnosi się do rozdzielczości urządzeń drukujących lub naświetlających. Tymczasem są to dw

Poligrafia ogółem i szczegółem plomby gwarancyjne void

O jednostce PPI w Wikipedii

ppi (ang. pixels per inch) ? liczba pikseli przypadająca na cal długości. Jednostka stosowana do określania rozdzielczości obrazów rastrowych.

Przy określaniu rozdzielczości obrazów często zamiast jednostki ppi mylnie używa się określenia dpi (ang. dots per inch ? punktów na cal), które odnosi się do rozdzielczości urządzeń drukujących lub naświetlających. Tymczasem są to dwie różne jednostki ? zdjęcie o rozdzielczości 72 ppi można wydrukować na drukarce atramentowej w rozdzielczości 600 dpi ? co w dużym uproszczeniu oznacza, że każdy piksel obrazu będzie na wydruku reprezentowany przez co najmniej 64 punkty1, lecz w rzeczywistości oprogramowanie urządzenia drukującego dokona interpolacji pikseli.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ppi


Metoda hot-stamping - wyjaśnienie w Wikipedii

Hot-stamping zwany również termodrukiem, hot-printem to technika druku z użyciem folii hot-stampingowej i matryc wypukłych wykonanych z materiału przewodzącego ciepło.

Hot-stampingu używa się do uszlachetniania druku, ozdabiania przedmiotów, znakowania, zabezpieczenie druku (zwłaszcza folie holograficzne). Podobne efekty do hot-stampingu otrzymuje się przez zastosowanie cold-stampingu.

Opis folii do hot-stampingu
Folia PET jest nośnikiem warstw:

warstwa rozdzielająca,
warstwa lakieru,
warstwa napylonego próżniowo aluminium,
warstwa klejowa.
Matryca podgrzewana jest do ok. 100 °C. Po zetknięciu matrycy z folią PET rozgrzewa się warstwa klejowa, klej aktywizuje się w miejscach odpowiadających rysunkowi na matrycy i wraz z odpowiednim fragmentem warstwy lakieru i warstwy aluminium pozostaje na drukowanej hot-stampingiem powierzchni.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hot-stamping


Techniki graficzne. Cytat z Wikipedii

Techniki graficzne dzielone są na grupy ze względu na sposób opracowania matrycy (np. cięcie, trawienie) i materiał, z którego jest zrobiona (np. drewno, gips, miedziana płyta). Istnieją trzy podstawowe grupy:

1. techniki druku wypukłego polegają na żłobieniu w matrycy linii i płaszczyzn, które mają pozostać niewydrukowane ? na odbitce ślad pozostawią wypukłe części formy drukowej; są to m.in. drzeworyt, kamienioryt, linoryt, gipsoryt, pirografia, cynkoryt, korkoryt, fleksografia;
2. techniki druku wklęsłego polegają na żłobieniu lub trawieniu w matrycy linii i płaszczyzn, które odbiją się na papierze:
techniki suche (ryte): miedzioryt, staloryt, sucha igła (suchoryt), ceratoryt, kamienioryt, mezzotinta (sztuka czarna);
techniki trawione: akwaforta, akwatinta, miękki werniks, odprysk, heliograwiura, fluoroforta;
techniki metalowe ? te z technik suchych i trawionych, które do wykonania matrycy wykorzystują metalową płytkę;
3. techniki druku płaskiego polegają na takim spreparowaniu matrycy, aby część nie pokryta rysunkiem była odporna na przyjmowanie farby drukarskiej; zaliczamy do nich: litografię, algrafię, cynkografię (cynkotypię), monotypię.
Poza tymi trzema grupami istnieje jeszcze druk sitowy oraz druk cyfrowy. Pierwszy różni się od technik z ww. grup tym, że farba jest przetłaczana przez matrycę, a wykorzystywany jest w technice serigrafii. Druk cyfrowy natomiast, w odróżnieniu od reszty, nie wymaga użycia formy drukowej.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Grafika



© 2019 http://informator.lebork.pl/