Definicja wieżowca
Wieżowiec (drapacz chmur) to bardzo wysoki, wielokondygnacyjny budynek zdolny (w przeciwieństwie do innych konstrukcji, takich jak wieże i maszty) tworzyć warunki do życia i zamieszkania. Wprawdzie nie istnieją żadne ogólne oficjalne regulacje, ale oprócz wysokości, również inne kryteria, takie jak kształt, wygląd, lokalizacja i obecność innych budynków, mogą wpłynąć na sklasyfikowanie budynku jako wieżowca. W Stanach Zjednoczonych istnieje niepisana reguła, według której za wieżowiec uznawany jest budynek o wysokości przekraczającej 150 m. W innych rejonach świata niższy budynek również może zostać uznany za drapacz chmur, zwłaszcza jeśli dominuje nad otoczeniem. Wieżowce przekraczające 300 m (1000 stóp) są czasami określane mianem superwysokich. Wieżowca nie powinno mylić się z nieco ogólniej sformułowanym terminem wysokościowiec. Według definicji Emporis Data Committee, wysokościowiec to budynek mający przynajmniej 35 m (115 stóp) wysokości, podzielony regularnie na piętra1. Wszystkie wieżowce są wysokościowcami, lecz tylko najwyższe wysokościowce są wieżowcami. Za miejsce narodzin drapaczy chmur powszechnie uznaje się Chicago.
Określenie drapacz chmur (pierwotnie był to termin żeglarski odnoszący się do wysokiego masztu lub żagla na żaglowcu) przylgnęło do wysokich budynków pod koniec XIX wieku jako wyraz publicznego zachwytu nad potężnymi konstrukcjami wznoszonymi w tamtych czasach w Chicago i Nowym Jorku. Formalnie wieżowce określono później w oparciu o wynalazki w dziedzinie inżynierii budowlanej dokonane w latach 80. XIX wieku, które umożliwiły budowę wysokich wielopiętrowych budowli. Według technicznej definicji, drapacz chmur bazował na stalowym szkielecie, jako przeciwieństwie konstrukcji wznoszonych przy użyciu technologii murarskich, które wyczerpały swoje możliwości w 1891 r., wraz z powstaniem Monadnock Building. Ratusz filadelfijski, powstały w 1901 r., do dziś pozostaje najwyższym budynkiem wzniesionym przy użyciu tej technologii. Rama stalowa, stopniowo udoskonalana, zwiększała swoje możliwości wspierania konstrukcji budynków, po wzniesieniu przy jej użyciu kilku obiektów w Chicago i Nowym Jorku rozwinęła się na tyle, by samodzielnie utrzymywać budynek. Obecnie jednak wiele najwyższych wieżowców powstaje w mniejszej lub większej części z żelbetu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wie%C5%BCowiec
Zaświadczenie lekarskie wymagane od osób chcących wykonywać prace wysokościowe
Prace na wysokościach wykonywane są przez firmy budowlane oraz firmy specjalizujące się w wykonywaniu tego typu usług. Pracownikami takich firm mogą być, więc budowlańcy i kominiarze, a także osoby specjalizujące się w wykonywaniu graffiti, w zależności od głównej specjalności, będącej wizytówką poszczególnych firm. Podczas procesu rekrutacji osób, które mogą zostać przyjęte przez firmę wykonującą prace na wysokościach, sprawdzana będzie ich odporność na przebywanie wysoko nad ziemią, a także sprawność fizyczna oraz doświadczenie w zakresie obsługi sprzętu wspinaczkowego. Niektóre firmy mogą wymagać od potencjalnych pracowników także zaświadczenia lekarskiego poświadczającego zdolność do wykonywania prac na wysokościach.
Czyste elewacje
Dbać o czystość należy nie tylko wewnątrz budynku, ale także na zewnątrz. Często elewacje wymagają wyczyszczenia. Ma to duże znaczenie zwłaszcza przy wysokich, dużych budynkach z jasnym kolorem na elewacji. Często takie budynki pełnią ważną funkcję reprezentacyjną, ponieważ są siedzibami kluczowych instytucji. To bardzo wpływa na wizerunek miasta. Jednak czyszczenie takich powierzchni nie jest łatwe - wymaga użycia odpowiedniego sprzętu, oraz zaangażowania ludzi doświadczonych w pracy na wysokościach.