Samochodowa awaria

a). Pod względem struktury nośnej pojazdy dzielimy na konstrukcje ramowe (nadwozie nieniosące) i samonośne (samoniosące; bezramowe). Istnieją też konstrukcje pośrednie ? nadwozie półniosące oraz samonośne z ramami częściowymi.

Samochodowa awaria

Nadwozie, głównie zaś karoseria

Nadwozie ? część składowa pojazdu, ustawiona na podwoziu lub służąca do montażu jego elementów. Nadwozie składa się ze struktury nośnej i karoserii (poszycia). Pod względem struktury nośnej pojazdy dzielimy na konstrukcje ramowe (nadwozie nieniosące) i samonośne (samoniosące; bezramowe). Istnieją też konstrukcje pośrednie ? nadwozie półniosące oraz samonośne z ramami częściowymi.

Nadwozie, głównie zaś karoseria, okrywa mechanizmy pojazdu, przedział pasażerski lub towarowy oraz spełnia funkcje estetyczne. W nadwoziach półniosących oraz samonośnych poszycie wraz z szybami może być włączone do przenoszenia obciążeń (poszycie pracujące). Nadwozia ciężarowe i specjalizowane mogą spełniać jedynie funkcje użytkowe.

Nadwozie pojazdów szynowych wraz z karoserią nazywane jest zwykle pudłem.

W budowie nadwozi stosuje się szyby ze szkła bezpiecznego ? hartowane lub warstwowe (klejone; laminowane).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nadwozie


Układ duplex


Układ simplex ? dwa tłoczki rozpierające szczęki znajdują się we wspólnym cylinderku. W układzie tym jedna szczęka jest współbieżna, a druga przeciwbieżna. Wadą tego rozwiązania jest to, że naciski jednostkowe obu szczęk na bęben nie są jednakowe, a przez to zachodzi nierównomierne zużycie okładzin ściernych. Zaletą jest niższa cena i prostsza konstrukcja.

Układ duplex ? każdej szczęce przypisany jest osobny rozpieracz. Szczęki w tym układzie są szczękami współbieżnymi. Dzięki takiemu rozwiązaniu naciski jednostkowe obydwu szczęk są prawie identyczne, co powoduje równomierne zużycie okładzin ciernych na obu szczękach. Wadą tego rozwiązania jest większy koszt oraz większy stopień skomplikowania układu

Układ samowzmacniający ? układ simplex z zastosowanymi szczękami pływającymi. Końce szczęk są na jednym końcu połączone łącznikem, który nie jest powiązany z innymi częściami hamulca. Efektem tego połączenia jest dodatkowy nacisk szczęki współbieżnej na szczękę przeciwbieżna podczas hamowania. Powoduje to zbliżone naciski jednostkowe obu szczęk.

Układ duo-duplex ? układ rozpieraczy jak w układzie duplex, z tym że rozpieracze są skonstruowane jak w układzie simplex.

W układach o różnych naciskach jednostkowych na poszczególne szczęki, w celu niwelacji różnic, stosuje się okładziny cierne o różnej grubości oraz o różnym polu powierzchni trącej.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hamulec_b%C4%99bnowy


Szczęki hamulcowe

Budowa
Szczęki hamulcowe

Do podstawowych elementów hamulca bębnowego zaliczają się:

bęben hamulcowy ? ruchomy człon hamowany.
szczęki hamulcowe ? nieruchomy człon hamujący, wyposażony w okładziny cierne. W trakcie hamowania szczęki naciskane rozpieraczem wykonują niewielki ruch ? obrót o bardzo mały kąt. W standardowych konstrukcjach występują dwie szczęki. Szczęka obracająca się zgodnie z kierunkiem obrotu bębna nazywana jest szczęką współbieżną, natomiast szczęka obracająca się przeciwnie do kierunku obrotu bębna ? szczęką przeciwbieżną.
rozpieracz szczęk ? sterowalny element odpowiedzialny za docisk szczęk do bębna. Najczęściej jest to siłownik hydrauliczny lub element mechaniczny (np. krzywka). W niektórych konstrukcjach stosowana jest większa liczba rozpieraczy. Rozpieraczem steruje zewnętrzny mechanizm sterujący.
sprężyna odciągająca ? element odpowiedzialny za powrót oraz utrzymanie szczęk w pozycji braku styku z bębnem.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hamulec_b%C4%99bnowy



© 2019 http://informator.lebork.pl/